My understanding of the proposed GST

This is my understanding of the proposed GST across India, to be effective April 2016:

1. There will only be two GSTs: A Central Good and Service Tax and a State Goods and Service Tax will be levied on taxable value of transaction.
2. Applicable on Goods and services.
3. few like alcohol, tobacco and petroleum are exempt for the moment. The reason is that on the "vices" there is an obscence % of taxes at the moment, and applying GST on them will result in dramatic reduction in prices, which will bring down collections at the state exchequers, apart from "encouraging vices". Most states dont want GST on Petroleum for the same reason at the moment ( taxes collection).
4. There will be no distinction between goods and services - uniform rate.
5. These taxes are widely expect to REPLACE a plethora of taxes at the moment- central excise duty (Cenvat), service tax, and additional duties of customs at the central level; and value-added tax, central sales tax, entertainment tax, luxury tax, octroi, lottery taxes, electricity duty, state surcharges related to supply of goods and services and purchase tax at the State level. In other words, just two taxes now instead of a heap.
6. How will it benefit prices? The idea is to tax every goods and services in such a manner that the producer at each stage of the value chain can credit for tax paid on his inputs.The system allows the SET-OFF of GST paid on the procurement of goods and services against the GST which is payable on the supply of goods or services. However, the end consumer bears this tax as he is the last person in the supply chain. Having said that, if things work ideally, then the end prices will come DOWN, mainly due to set-offs, benefiting producers and consumers alike, hopefully spurring demand.
7. So then, why do states object, if it is good for the producer and the consumer? Two reasons. One- tax collections are FEARED to come down. Two - politics. Three - Lobby from middlemen, who now have to produce invoices and pay tax, in order for getting those set-offs.
8. What is the Govt hoping for? One - better tax compliance, curbing those invoiceless transactions, resulting in a dramatic increase in tax collections, with which they hope to compensate the states? This tax is in line with all Developed countries' system, with local flavours added in ( eg. 1% extra duty to continue until states want it).
9. What is the risk in this proposal? One - some states not "falling in line". Two - need time to iron out any wrinkles in the roll out ( can expect issues at the start). I was in Australia in the late 90s/ early 2000s and had seen a lot of issues when they had implemented the VAT/ GST there... which were subsequently ironed out.
10. Will is help the common man? If implemented properly, it certainly will, by bringing down end user prices.
11. What is unclear at the moment? - How those huge cashless transactions will come into the GST fold - eg, food, those vegetable guys, small merchants etc.. for this, even the developed countries have not found a solution yet. For example, a plumber's service for home repairs in Australia is still done in cash, and does not get covered by GST, unless he declares those transactions by issuing invoices. Hopefully, those goods and services coming under GST fold will be significantly bigger, as a % of GDP, and hence this portion may have minimal impact?
12. Is this is perfect system? - far from it. But this is the best model availale globally.

काफी है

मेरी जिंदा रहने के लिए तेरी यादें काफी हैं
दिल के परदे पर बनाए तस्वीर ही काफी है|
तलवार को म्यान में ही रहने दो जानम
मार देने के लिए तुम्हारी निगाहें काफी हैं‖

यूँ  ही तन्हाई में छोड़कर मत चला करो
यह सोचकर मोहब्बत के लम्हें काफी हैं|
इस उल्फत की ख़ुशी को छीनने के लिए
कुछ ही दिनों की जुदाई काफी है‖

<3 br="" d="">

Has Art been Brahminised?

http://www.outlookindia.com/article/Cauvery-In-A-Puddle/214299

I read this article above with amusement. An old article of 2002, but a relevant one even today.

I am not qualified to talk on Bharatanatyam, but as far as as the music part in the article goes, sorry, it is crap...

There was a time when Bharatanatyam was looked DOWN upon by the Brahmins... if you are from a "good family" you can't be seen doing B Natyam. From there, the brahmins have taken to it with remarkable ease. "Bharatha kalai" as it is called, is always open to all... if the others dont pick it up or partonize it, how can a particular community be faulted for it?

As for music goes, the author clearly does not know facts. Hindustani was clearly popularized after the Mughal invasion, and in the Kothas.. even today, the hall mark of Hindustani is very less lyrics ( ranging from love to nature to God to even prostitutes' beauty). Whereas, Carnatic music places hell a lot of importance, not just today, but even before the advent of the Mummurthis, on lyrics and the Bhakti element. It had nothing to do with Brahmins, until the 20th century... please note that in olden days, the kings use to patronize the musicians of all hues... brahmin or non-brahmin. The later day musicians have rallied round the Sabhas. Yes, I too have felt that the Music Academy/ Tanjore Brahmin axis has had a bias towards certain musicians... but then the world of Carnatic musci does not begin and end with Music Academy. I have lived in Madurai as a child, and have seen eminent musicians of that time have been patronized with fervour - Seergazhi Govindarajan, TMS ( who used to sing 90% songs in Tamil), Madurai Somu , Valaypatti, Haridwaramangalam A K Pazhanivel, AKC Natarajan, Sheikh Chinna Moulana Sahib... this list is long.... and to say that only Brahmins partonized these is TOTALLY wrong... proof? Even today, just go to the Teppa Thiruvizha in Tiruvarur in April/ May, and see the amount of crowd that congregates for the evening kutcheris, and you will find 90% of them being the people from the villages... they may not understand a bit of Carnatic music, but they enjoy it, nevertheless...

99% people who perform a traditional instrument like the Nadaswaram are not brahmins. Let me stick my neck out here, and make an allegation. Nadasawaram today is practically dead, only because of the Sabha culture. Reason? The very nature of the instrument is that you dont need a mike to make it reach the audience. In the same Tiruvarur festival that I had referred to, I have heard the Nadaswaram and Thavil being heard from a distance of 1km without mike ( being a small town, with practically no other vehicular noise those days helped, sure). 

Trying to "cage" a Nadaswaram in a Sabha is like trying to catch a lion, and taming it to behave like a pussy cat!!! No wonder, after that illustrious generation of Nadaswaram players, there is hardly anyone today... other than Ayyampati, and Mambalam Bros... shame.

Conclusion: Let us not be under the delusion that Carnatic music begins and ends with the Sabhas in Chennai!! The world is much bigger... musci is for one and all.... and everyone is welcome to listen to it and enjoy... if they choose to go after other forms of music, they are making a conscious choice. And to blame every ill of Carnatic music on the Brahmins is like trying to shield Rahul baba from responsibility and ownership every time the Congress loses an election.... 

Tsunami, a decade on

Remembering the victims of the great Tsunami, 26th Dec 2004
==================================
This very day, that fateful morning, a decade ago
Water washed away many a bloated ego
Mankind's quest for supremacy grew spurious
But Nature showed she indeed can get furious.

In a few minutes, the jogger in Marina got jagged
Fishermen's colonies, in a flash, were gagged.
The pristine beaches of Phuket turned graveyard
The Velankanni's altar became nature's dumpyard.

Neither were the poor in Aceh settlements spared
Nor did the rich in Chennai escape being pared.
The wounds to civilization, to this day, linger on
No one but nature to point an accusing finger on.

Modern science gives mankind a diabolic delusion
That urge to overpower nature is now an obsessive compulsion
Against nature, let us stop trying to be brave
A wave of anger suffices, to lead us to the grave.

❤D❤

मेरी हसरतें

यह शुष्क को पूछो
शाम-ए-बरसात क्या होता है
मेरी हसरतों को पूछो
ग़म-ए-इंतज़ार क्या होता है
.
महसूस करना चाहा था मैं
वफ़ा-ए-उल्फत क्या होता है
अब तो पता चल गया है
दर्द-ए-दिल क्या होता है
.

பார்த்திடக் கண் கோடியில்லை

கடைக்கண் பார்வைக்காக
காத்திருந்த நாட்களுண்டு
காத்திருந்த கால்களுக்கு
பார்த்திடக் கண் கோடியில்லை
.
இன்னல் பல போக்கிடவே
இதயத்தில் மருகியதுண்டு
இதயத்தின் தெய்வம் உன்னை
இழந்தபின் இனிமை இல்லை
.
பகலவன் உனைப் போற்றிடவே
பாக்கள் பல புனைந்ததுண்டு
பாக்கள் பல பிறந்திருப்பினும்
போற்றிடச் சொல் போதவில்லை
.
ஆசி பெற அன்றாடம் நான்
ஆயிரம் தெய்வம் ஆராதிப்பதுண்டு
ஆயிரம் தெய்வமும் ஒன்று கூடினும்
ஆசான் உனகக் கீடுயிணை இல்லை

D

My Niagara of love

The Niagara of love in me
Keeps gushing in eternity
I keep pouring morning till night
And make all around me shower alright.

To many, it feels like a rainbow
To others it lets their happiness grow
The maid of the mist does indeed glow
The happy lives go with the flow.

But I realize that I get nothing in return
The water flow never takes a U-turn
Day in and day out I only continue to give
Will well continue as long as I live

The others may find brand new exhileration
That transports them to throes of passion
To me,  I get very few moments of elation
All that others offer is that distant admiration.

எனக்கெனப் பிறந்தவள் நீ

எனக்கெனப் பிறந்தவள் நீ, அடியே
இன்னும் எனை ஆட்கொள்வதில்
தாமதம் ஏன்.

பாவையுந்தன் கூந்தல் வாசனை வாட்டுதே
பாவையின் கூந்தலில் தொலைந்திட வேண்டும்
இனி என்ன தயக்கத் தடை, அடியே.

தேவையுந்தன் கண்ணின் கனிவான பார்வை
தேவை கண்பார்வையில் குளிர்ந்திட வேண்டும்
இனி என்ன விரக நிலை, அடியே.

இன்னொன்று பண் பாடு பெண்ணே

 இன்னொன்று பண் பாடு பெண்ணே
இன்பச் சுவை கூட்டு கண்ணே
இங்கங்கிலாமல் வாழ்கின்றேன்
இன்சொல் உதிர்த்தாளு முன்னே

பார்வைகளின் பரிபாஷையில்
பாவை உன் பாசத்தைக் கண்டேன்
ஆர்வம் அதில் என்னை ஆட்கொண்டிட
 ஓர் அம்பு போதுமடிசாய்க்க.

மாலைகளில் தனி மரமாகிறேன்
பாலை வனச் சோலை எங்கே
ஆலைக் கரும்பாகி உயிர் வாழ்கிறேன்
சேலையில் சொர்கம்தான் எங்கே

Ennabadho edhenbadho

Ennenbadho edhenbadho
penne nee pon oviyam
unaamale urangaamale
valar gindradhu kaaviyam

idhayam ini thaangumaa solladi
kaadal vayap pattullen paaradi
neeyillayel naan illaye
kooda vandhu endhan kaippidi

udhayam mudhal maalayin regaigal
marayum varai undhan raagangal
manadhil pudu uyirodaigal
kaadhal ennum inbath thaalangal


என்னென்பதோ ஏதேன்பதோ
பெண்ணே நீ பொன் ஓவியம்
உண்ணாமலே உறங்காமலே
வளர் கின்றது காவியம்.

இதயம் இனி தாங்குமா சொல்லடி
காதல் வயப் பட்டுள்ளேன் பாரடி
நீ இல்லையேல் நான் இல்லையே
கூட வந்து எந்தன் கைப் பிடி.

உதயம் முதல் மாலையின் ரேகைகள்
மையையும் வரை உந்தன் ராகங்கள்
மனதில் புது உயிரோடைகள்
காதல் என்னும் இன்பத் தாளங்கள்.

इंतज़ार

पथा नहीं कब तक उस रात का इंतज़ार करूं

जब तुम्हारी  हाथों कि मेहँदी को तारीफ करूं।

लेठा हूँ सूनी सेज में तुम्हारी सुहानी सपनों में

यह सोचके की इसी सेज में तुम्हारा दीदार करूं।

.

वह वक़्त कब आएगी जब मैं प्यार का इज़हार करूं

निगाहों में निगाहें डालके उल्फत का इकरार करूं।

एक पल की जुदाई भी मुद्दत सी लगती है

उम्मीद है उसी मुद्दत  को तुम्हारी यादों से फरार करूं।
D

Castaway

Skip to content

• Home

In quite solitude, I sit, dusk to dawn,

All I have for company, is yawn after yawn,

The vast stretch of sand, is my lawn,

A cast of crabs, it appears, have come to fawn.

..

There are no injuries or cuts to press,

My mind, though, is in a huge ingress,

The sight of the gull makes me digress,

It’s abrupt dives for fish, does impress.

 ..

I dig my hand into earth, fist full of sand,

But in a flash, it trickles out of hand,

Much like my life, out of it’s comfort band,

I, surely, am in need of the magic wand.

 ..

The birds appear to be better off than me,

With a quick soar, they are able to break free,

The vast ocean in front offers no tee,

Hope, it would seem, holds the key.

 ..

The bush behind is on fire,

My life, certainly, is in a mire,

This body may well be on hire,

But I don’t fancy burning in a desolate pyre.

 ..

Is it my fault? I don’t know,

All I am doing now is, go with the flow,

Will the distant simmer turn into a glow,

And take me home, and let spirits blow?

D

Perspectives

There no absolute wrong or right
All depends on hues of your sight
One minute the distant is the focus
In another, the near is the locus.

For every view in one way
There is always another perspective
One lives on wholeheartedly
The other blurs, in retrospective.

Love weakens

A zillion stars light up my sky
My heart is surely is on a high
Feeling like I am about to fly
Continuing, as I am, ,sigh after sigh.

Who is singing in my ear- the angel or you?
Thinking straight? - Na, all in skew
Love intoxicates- loving the brew
Love weakens- I'm realizing, so true

कोई टिकाना नहीं

प्यार की आग में जलनेवाला

मैं तो कोई परवाना नहीं ।

 दुनियाँ कह रही है  यह प्यार जैसा

और कोई अफ़साना नहीं ।



पूरी दुनिया खोज चुका हूँ, तुम्हारी

आँखों जैसे  नगीना नहीं  ।

तेरे बग़ैर क्या जीना, मेरी रातों में

चाँद भी सुहाना नहीं



जो प्यार तुमने दी है उसे बढकर

और कोई  नज़राना नहीं ।

हर सांस में तेरी खुशबू पी लूं

अगली सांस का कोई टिकाना नहीं ।

❤D❤

नगीना= Diamond

नज़राना= Gift

असर

तूफ़ान समुंदर में होता है मगर
असर साहिल में पड़ता है
जुदा होकर पैर जाता है मगर
रोना आँखों को पडता है

ज्वाला सूरज में होता है मगर
सहनना भूमि को पडता है
उल्फत आँखों में होता है मगर
तड़पना दिल को पडता है

❤D❤

எது அழகு?

பாவை அவள் சூட்டிக்கொள்ளும் பூச்சரமே அழகா?

சேவை யதில் உயிர்த் துறக்கும் வீரனவன் அழகா?
ஆவை அதன் கன்று தான் பாலப் பருகும் அழகா?
ஆசையுடன் கன்றுதனை நக்கும் தாய் அழகா?

மாது அவள் இதழைவிட மாதுளை தான் அழகா?

ஏது எனத் தேடவைக்கும் இடையில்தான் அழகா?
தீது எனத் தெரிந்துமே புகைத்தல் தான் அழகா?
காதுக்குத் தேனாக கனிச்சொல்தான் அழகா?

மழலை அது தவழ்ந்து வரும் தருணமே அழகா?
உழவன் அவன் வேர்வையது மின்னும்போ தழகா?
குழலின் இசை குழையச்செய்யும் கண்ணன்தான் அழகா?
அழகன் அவன் தாழை விட வேறேதும் அழகா?
❤D❤

उल्फत का एहसास

उल्फत का एहसास से, बढ़तें अर्मानें मेरे
एक पल में आ ही जाओ, तुम भी तो पास मेरे
ठंडी हवा तो दिल को , बेचैन कर रहा है
यादें तुम्हारी आते ही , यह  गीत गा रहा है


मोहब्बत का एक तूफ़ान, दिलको  हम्ला किया है
जीवन के राह को तो, एकदम बदल दिया है
चंपा का खुशबू मेरी  दिल में समा रहा है
यादें तुम्हारी आते ही, यह  गीत गा रहा है
 
कैसे समझाऊं तुम्हें, इन धडकनों की दास्तान
कैसे दिखाऊं गुल को, प्यार का यह गुलिस्तान
आवाज़ देकर  तुम्हें, यह दिल पुकार रहा है
यादें तुम्हारी आते ही,  यह  गीत गा रहा है 

என் இதயமே

என் இதய ஜீவன் நீயே
இன் மொழியால் கொல்கிறாயே
விழிப் போர் தொடுக்கும்போது
எப்போதும் வெல்கிராயே

எங்காவது கிடைப்பாயா
தேடாமலே

பங்காவது கிடைக்காதா
பாவையுன்தன் மனதிலே

பிறப்பென்று இனி இருந்தால்
கூட இருப்பேன்

உருப்பெற்று சிறப்புற்று
சடுதியில் உனை சேர்ந்திடுவேன்

अनोखा मज़ा

परायी यादें आते जाते रहते हैं 
पराये लम्हें मचलते रहते हैं।
बस तुम्हारी निगाहें इशारा कर दे 
और हम ख्व्वाबों में डूब रहते हैं।

हसीनों में तुम सबसे हसीं हो
मेरी जान बनके सीने में बसी हो।
मोहोल्ले में पताकों का चमत्कार हो तो 
ज़ाहिर है कि मूंह खोलके हसी हो।

खुशबू रह जाती है जैसे कपड़ों में
तुम्हारी यादें रह जाती हैं सीने में।
तस्वीर बना लेता हूँ दिल में, तब
एक अनोखा मज़ा होता है जीने में।
❤D❤

உன் நயனம்

உறக்கம் துறந்தேன் உன் நினைவிலே
மறக்க முயன்றே  தோற்றேன்
நானாகவே நானில்லையே
வான் மீதிலே நிலவில்லையே
என் கண்களில் அம் முழுமதி
உன் வரவு என் மன நிம்மதி

பறக்கத் துடிக்கும் என் இதயமே
பாவை உந்தன் கண்ணின் பாஷையில்
மறக்க அடிக்கும் என் சித்தத்தை
பூவை உந்தன் மெய்யின் வாசனை

விருந்து உண்ணும் என் எண்ணமே
கோதை உந்தன் பிம்பம் கற்பனையில்
மருந்து போலே உன் நினைவுகள்
காதை பல கூறும் உன் நயனம்
❤D❤

The Song version, modified from above

உறக்கம் துறந்தேன் உன் நினைவிலே

மறக்க முயன்றே  தோற்றேன் 

நானாகவே நானில்லையே

வான் மீதிலே நிலவில்லையே

என் கண்களில் அந்த நிலவு 

உன் வரவு என் மன நிம்மதி.

பறக்கத் துடிக்கும் என் இதயமே

பாவை உந்தன் கண்ணின் பாஷையில்

மனதை இழந்தேன் நொடிப் பொழுதிலே 

பூவை உந்தன் மெய்யின் வாசனை

விருந்து உண்ணும் என் எண்ணமே

கோதை உந்தன் இன்ப நினைவிலே 

மருந்து போலே உன் நினைவுகள்

காதை பல கூறும் உன் நயனம்

❤D❤

நிலையாமை

உம்பர் கூட உறக்கம் துறந்தார்
கம்பர் கூட கவிநயம் தேடினார்
அன்பர்ப் பலரும் அறிவை இழந்தார்
இன்பக் காதல் இனிமை தனிதான்!

இருப்பினும்

ஓடிப் பிடித்து காதல் வடித்து
நீடித் திருக்க நின் மதி கொடுத்து
தேடிச் சுகமெனக் கருதுவ தெல்லாம்
வாடிப் போகும் வழக்கம் உணர்ந்து.

❤D❤

பிறவி

புல்லாய்ப் பூணாய் பிறவிப் பெறினும்
கல்லாப் புல்லர்க்கும் கனிவாய் ஈவேன்
எல்லாப் பிறப்பும் இறைவன் படைப்பே
அல்லால் பிறவி வீணே !

Parents ( பெற்றோர்)

Parents hold an irreplaceable position in any child's life - through birth, development and maturity. More often than not, parents view themselves as almost solely responsible for whatever happens to the child - good or bad. At least in the Asian context. ( I spoken to my friends and colleagues from Japan in North Asia to Indonesia in the South, and the similar sentiments are invariably echoed everywhere. I also hear similar comments from some western parents, though sporadic),

As parents, we tend to splurge in joy, when things go well with the progeny. As the great Tamil poet Thiruvalluvar had said,

ஈன்றபொழுதின்பெரிதுவக்கும்தன்மகனைச்

சான்றோன்எனக்கேட்டதாய்.

The mother who hears her son called "a wise man" will rejoice more than she did at his birth.

When things do not well, we are the first to feel anguished, sometimes even guilty.

This is where I think we will do well to remember the real meaning of the Tamil word for "parents" - பெற்றோர்  ( Petror, for those who cant read Tamil).

The literal meaning for this word is - as expected- parents. Wikipedia further explains that பெற்றோர் bear the responsibility of bringing up the child.

The deeper philosophical meaning - hidden - is the more interesting one, in my opinion. to me, this word literally means that parents are those who RECEIVE the responsibility of bearing the foetus, bring the baby into this world, and bringing him/ her up.  (பெறுதல் in Tamil means "to receive").
We are only care takers, not the owners, of that soul called the child. Hence there is no real need for us to either feel overly elated , or overly let down. Equanimity is the secret to peaceful living.

As the great poet Kannadasan sung:

இறைவன் இரண்டு பொம்மைகள் செய்தான்
தான் விளையாட.
அவை இரண்டும் சேர்ந்தொரு பொம்மையைச் செய்தன
தாம் விளையாட.

Roughly translated, the above would read " God made two dolls to play with, and those two dolls made yet another doll for them to play with".

The child is, but a toy, in the hands of the parents. They are not the sole owners of it. They did not create the progeny. it exited in all time - then, now and in the future. The Atman knows no destruction. it is only the body that transforms.

The most telling quote is from the Kathopanishad ( Valli 2 stanza 11) .z

हन्ता चेन्मन्यते हन्तुँ हतश्चेन्मन्यते हतम्।
उभौ तौ न विजानीतो नायँ हन्ति न हन्यते॥

If the slayer thinks "I slay", and if the slain thinks "I am slain" then both of them do not know well. This slays not, nor is This slain.

Clearly, in this materialistic world, we are prepared to take the bouquets and brick-bats accruing to our progeny, in the name of responsibility.

If we develop this true spirit of Receivership, with minimal attachment to the child ("let go" spirit) then life would be much simpler... easier said than done, isn't ?

Beacon of Optimism

Unable to decide on it
Unable to define it
Nor can I, in my heart, deny it
Cant even deify it.

The feeling transcends
The sky of eternal love
And goes beyond
Beyond the realm of feelings.

I have found me in you.
The meaning of happiness, true.
You have occupied all inside me
Where loneliness used to be.

You are a beacon of optimism
During my darkest days yet
My heart longs for you
And my eyes still wet.

❤D❤

तन्हाई

महफ़िल में लोगों की कोई कमी नहीं है पर
दिल की सूनापन का कोई इलाज मौजूद नहीं है

मेरी खुशियों में हिस्सा लेनेवाले बहुत  हैं मगर
पल-ए-ग़म को बाँटनेवाला किसीकी नज़र भी नहीं है

तन्हाई को और ठेस पहुंचाने दो सीने में
ज़ख़्मी दिल को खुद मरहम  लगाना नहीं है

ए रब्बा बहुत हो गया नीलामी यह दिल की
यह दर्द भरा अफ़साना और जारी रखना नहीं है

डरते हैं मेरे मैयत को तन्हाई में ले चलने

कहीं तन्हाई को खुद पे डर पैदा होना नहीं है

❤

❤D❤

❤

गुलाम

गुलाम
=============================
निगाहों की गहराई ने मुझे फसा दिया है
एक ही पल में तुम्हारा गुलाम कर दिया है
जब से तुम मेरी ज़िन्दगी में आयी हो
मेरा अंदाज़ को ही कुछ बदल दिया है

मोहब्बत ने मुझे बेचैन कर दिया है
हर खुशी को अजनबी बना दिया है
जिन्दगी भर इसे इनकार करता रहा मगर
तुम्हारी एक झलक ने मुझे दीवाना बना दिया है


❤D❤

My sombre skies

My evening skies are sombre
As dull as the approaching winter
The lone shooting star
disappearing yonder
makes the mind ponder.

The colour has abandoned the canvas
The music has abdicated the strings
The sea has ceased to see waves
The mountains are missing the springs

Will you light up my sky again
With that ever-bright smile
And bring the colours back
To the heart that had turned febrile?
❤D❤

நம்பிக்கை

விழியில் தெரியும்  பிம்பமெல்லாம்
பித்தன் எனக்குப் பிடிக்கவில்லை
மொழியில் தெரியும் அழகெல்லாம்
சித்தம்  கிறங்க ரசிக்கவில்லை

வழியின் மீதென் விழிவண்டோ
தேடித் தளரத் தவறவில்லை
பழியாய் உன்னை பார்க்கத்தான்
ஓடியும் எந்தப் பயனுமில்லை

வருவாய் என்னும் நம்பிக்கையோ
சிறிதும் சிதைந்துப் போகவில்லை
தருவாய் திகட்டா இன்பமெல்லாம்-
பிரிவைப் போற்றிப் பயனுமில்லை

कमी नहीं

हम जुदा हैं तो क्या हुआ
दिलों का संचारण इतनी दूरी भी नहीं
बात भी कर नहीं पाते तो क्या हुआ
दिलों की धड़कन इतना कमज़ोर भी नहीं

नज़र नहीं आये आप तो क्या हुआ
मेरी आँखों में आपका तस्वीर अधूरी भी नहीं
हात में हात मिला नहीं पाते तो क्या हुआ
आपकी यादों की यहाँ कुछ कमी भी नहीं
D