प्राग् लोभजं लोचनभ्रान्तमार्गं नरं दस्युजं चारणैरुद्धृतं तम् ।
ऋषेः प्रसादेन सुध्यं गृहीत्वा, बभूव वाल्मीकिरेव विश्वगुरुः ॥
तपोबलात् भ्रान्तिरपास्तचित्तः, ससर्ज लोके कवितां प्रथाम् सः ।
श्रुतिं समासाद्य च रामकथ्यां, जगाद श्लोकान् अमृतोपमांस्तान् ॥
स सृष्टिकारोऽपि कविः प्रथिष्टः, रामस्य कीर्तिं जगतः प्रणेतुः ।
भवतु सर्वेभ्य इदं नमस्ते, मुन्यग्रगण्याय नमो नमस्ते ॥
No comments:
Post a Comment