अन्नं न पीत्वा, जलं नापि भुङ्क्ते,
मण्डल पर्यन्तं तपस्वान सम्भवेत्।
तपस्यासक्तः प्रव्राजति आश्रमे,
पञ्चाग्नेयं सम्पूर्णं प्रयान्तम्॥
यत्नेन असाध्य साधकं कुरुन्
अतीव दीर्घं तपसः समाप्तम्।
प्रशान्तकान्ति: सन्यासिनम् तम्,
जगत् सर्वं सुखिनोऽभवद्धृदि॥
Musings of a man who is constantly trying to give new perspectives to things we all seemingly know already.
பொலிந்த உலகின் பொய்மை கண்டே பொங்கி வெடித்தது உள்ளம் — ஹா! நம்பி நெஞ்சில் நஞ்சே வார்த்தாய், நகைத்த முகத்தில் மாயை தானே! சரளம் சொற்களால் செரு...
No comments:
Post a Comment