நட ராசா

கருநீலக் கழுத்தே உன்

கருணைக்குச் சாட்சி.

மறை நான்கின் அடிமுடியாய்ப்

பறைவாய் வழு நெறியை.

பெரு நடனம் புரிந்தே இத்

தரணியை நீ காப்பாய்.

இருவர் இலை, நீயே தான்

திருமாலாய்த் தெரிவாய்.

பிறவா வரம் தருவாய்

எம திறைவா இனி நீயே.

பிறவும் நீ அருவம் நீ

மருவா குணங்கொண்டாய். 

திருவாதிரை ஒரு வாய்க்களி

பெறுவாய் நட ராசா.

வருவாய், வந்தருள்வாய்

என் சிவகாமியின் நேசா.   

छुपे हैं

 दिल की गहरायियों  में दर्द की परछाईयाँ छुपे हैं।

मेरी आँखों में आँखें डालकर देख , तन्हाईआं छुपे हैं। 

मेरी किताब-ए-ज़िन्दगी को ग़लती से भी मत पढ़ो 

उन पन्नों में  न जाने क्या क्या रुस्वाइयाँ छुपे हैं।

रिश्तों की चेहरें मुस्तक़िल नज़र आएंगे, मगर,  

हर रिश्ते के परदे के पीछे अस्थायियाँ छुपे हैं।

लगता है इस दिल में ज़ख्मों की और जगह नहीं -पर 

खबरदार, अब आगे और भी सर झुकाईयाँ छुपे हैं।

मैं सबको ख़ुश कर देता हूँ - दोस्त हो या फिर दुश्मन 

मेरी हर हार में भी ग़नीमों की मुस्कुराईयाँ छुपे हैं। 

 

 

 

 

எங்கிருந்தோ வந்தான் இடைச்சாதி நான் என்றான்

 எங்கிருந்தோ வந்தான் இடைச்சாதி நான் என்றான்

====================

சனிக்கிழமை . இரவு ஏழரை. "என்ன சமையல், ரோவன்?" கேட்டுக்கொண்டே சமயலறையில் நுழைந்தேன்.

சொன்னாள். 

அடுப்பில் தளிகை. மூக்கில் வாசம். வாயில் ஜொள்ளு.

ஆயிற்று. இரண்டரை வருடங்களாய் ரோவன் பிலிப்பீன்ஸ் நாட்டில் தன் 4 சிறு குழந்தைகளை தன் உதவாக்கறைக் கணவனிடம் ஒப்படைத்து விட்டு, வயிற்றுப் பிழைப்புக்காக இங்கு சிங்கையில் என் வீட்டில் பணிப்பெண்ணாக வந்து. 

அவளைப்பற்றி நான் சொல்ல வேண்டியதே இல்லை. அவைளைப் பற்றி கண்ணதாசன் அன்றே பாடி வைத்துப் போய்விட்டான்.

"எங்கிருந்தோ வந்தான் 

இடைச்சாதி நான் என்றான்

இங்கிவனை யான் பெறவே

என்ன தவம் செய்து விட்டேன்.

சொன்னபடி கேட்பான்

துணிமணிகள் காத்திடுவான்

சின்ன குழந்தைக்கு

சிங்காரப் பாட்டிசைப்பான்

கண்ணை இமையிரண்டும்

காப்பது போல்

என் குடும்பம் வண்ணமுறக் காக்கின்றான்

வாய் முணுத்தல் கண்டறியேன் கண்ணன்

பற்று மிகுந்து வரப் பார்க்கின்றேன்

கண்ணனால் பெற்று வரும் நன்மையெல்லாம்

பேசி முடியாது நண்பனாய் மந்திரியாய்

நல்லாசிரியனுமாய்

யதா யதா ஹி தர்மஸ்ய

க்லானிர்பவதி பாரத

அப்யுத்தானமதர்மஸ்ய

ததாத்மானம் ஸ்ருஜாம்யகம்

பண்பிலே தெய்வமாய்

பார்வையிலே சேவகனாய் ரங்கன்

எங்கிருந்தோ வந்தான்

ரங்கன் ரங்கன்

இங்கிவனை யான் பெறவே

என்ன தவம் செய்து விட்டேன் ரங்கன்."

"படிக்காத மேதை " யில் சிவாஜி எனக்காகவே முணுமுணுத்த வரிகள். பக்க வாதத்தில் பாதிக்கப்பட்டு, பார்வையும் பேரிழந்து, பரிதவிக்கும் அம்மாவுக்கு அந்தக் கண்ணனே கைங்கர்யம் செய்கிறான், ரோவன் ரூபத்தில். இதற்கு மேல் சொல்ல வார்த்தைகள் இல்லை.

சமயலறைக்குத் இப்போது திரும்புவோம்.

அவளைப் பார்த்தேன். அடுப்பை அளந்தேன். பக்கத்தில் - அவள் மொபைல் . ஸ்கைப்பில் அவள் கடைக்குட்டி. வயது 4. அறியாப் பருவம். அம்மாவுடன் களிக்கிறாள். அவளுக்கு கூட பணம் தேவை என ஓரளவு புரிந்து இருக்கக் கூடும். ஆனாலும் " நீ இங்கு இல்லாமல் நான் எவ்வளவு வாடுகிறேன், புரியலையா அம்மா?" எனக் கேட்கும்  கண்கள்.

ஸ்க்ரீன் முன் நான் போனேன். "ஹல்லோ! ஹவ் ஆர் யூ ?" புன்னகைத்தேன்.

ஒரு கணம் தயங்கினாள். பின், மழலையில் " ஐ ஆம் fine ! ஹவ் ஆர் யூ ?"

ஆடிப் போய் விட்டேன், ஒரு கணம். அவளின் அந்தக் குழந்தைப் பார்வை. ஆனால் அது என்னவோ என்னைப்பார்த்து , " ஓ! பணம் என்ற பெயரில் என் அம்மைவை என்னிடம்  இருந்து பிரித்த கயவன் நீதானா?"

மேலும் " இங்கே எங்களைப் பட்டினியில் போட்டு விட்டு, உனக்கு என் அம்மா கையால் அறுசுவை உணவா?"

பால முருகன் அவ்வையைப் பார்த்து "சுட்ட பழம் வேண்டுமா? சுடாத பழம் வேண்டுமா?" என ஸ்கைப்பில் கேட்டான்!

"என்னை நகரச் சொல்கிறாயே! என் உடம்பைச் சொல்கிறயா? என் ஆத்மாவைச் சொல்கிறாயா?" எனச் சண்டாளன் ஸ்கைப்பில் சூளுரைதான். அதன்பின் "மனீஷா பஞ்சகம்" பாட நான் என்ன ஆதி சங்கரரா?

எனக்கு இரவு உணவு இறங்கவில்லை. இதுவரை செய்த பாவங்கள் எல்லாம் போதாமல், இந்தப் பாவமும் இப்போது என் கணக்கில் வருமே? கிருஷ்ணா!

ஒரு டம்பளர் தண்ணீர் குடித்தேன். எல்லோரும் உறங்கி ஆயிற்று. மெதுவாக ஹாலுக்கு வந்தேன். 

மங்கிய ஒளியில், என் மகள் வரைந்த நீலமேகக் கண்ணணின் படம். பெரிதாக சுவற்றில் சிரித்தான்.

"எங்கிருந்தோ வந்தான் 

இடைச்சாதி நான் என்றான்....." 

என்னைப் பார்த்து கண் சிமிட்டினான்.  "அடேய் மடையா! சிங்கப்பூர் வரத்தெரிந்த எனக்கு என்ன பிலிப்பீன்ஸ் போகத் தெரியாதா?"

ग़ुस्सा

बेहद कोशिश के बावजूद अक्सर जुबां फिसल जाता है। 

न जाने गुस्से में क्या क्या मुँह से निकल जाता है। 

शुकर करता हूँ, मेरी आखों का लाल क़ायम नहीं रहता 

बर्फ की तरह मेरा ग़ुस्सा भी वक़्त के साथ पिगल जाता है।

मैं इतना भी बुरा नहीं , कि मुझमें अमन की गुंजाइश नहीं  

मैं जानता हूँ कि वक़्त के साथ इंसान भी बदल जाता है।

जहां गुस्सा ज्यादा है, वहीँ  पे प्यार भी ज़्यादा शामिल है 

आख़िर , जिस तरफ हवा है, उसी तरफ बादल जाता है। 

 

 

कश्मीर की कली

 एक अनमोल कश्मीर की कली 

सुबह सुबह मेरे आँगन में  खिली।

दिल उझाले  से भरा - जैसा नूर 

धरती पे उतरकर मुझसे मिली।  

मुझे देखकर न जाने उसकी 

आँखें उम्मीदों  से झिलमिली।  

गली से जब वह ग़ुज़री, तब मेरे 

सन्नाटे दिल में इतनी खलबली। 

एक आंधी सी आयी, और गयी- बस,  

मेरी नज़रिया में थोड़ी सी धुंधली। 

सूरज डूबने पर फिर उठेगी चांदनी  

अब रह गया इंतज़ार-ए -सांवली। 

பாலு, ஏனிந்த அவசரம்?

 பாலும் பழமும் எமக்கெல்லாம் 

குரல் மூலம் கொடுத்திட்டாய்.

அகமும் புறமும் எமையெல்லாம்

ஆழ் இசையில் நனைத்திட்டாய் .

 

பரந்தாமன் நாரதருக்கு 

பெரு விடுப்புக் 

கொடுத்துவிட்டானோ?- அதனால் 

தேவ கானம் இசைக்க உன்னை 

வைகுண்டத்துக்கே 

வரவழித்து விட்டானோ?

நாலு பேருக்கு நல்லது செய்ய 

நாளென்றும் நினைத்த நீ- இன்று 

நாலு பேருக்கு வேலை வைத்துவிடடாய்.

பாலு, ஏனிந்த அவசரம்?

 

தனிமை

 தனிமைமேல் எனக்கொரு

தனிப் பிரியம்.

மனதைப் புண் படுத்த 

மற்ற எவரும் இல்லை, அங்கே.

ஏகாந்தத்தின் சுகம், வேறு 

ஏதொரு பொருளிலும் இல்லை.

எவரிடமும் ஏமாற 

ஏது சாத்தியம், அங்கே .

தானே தனக்கு நண்பன்

தலையைக் கோதும் தனயன்

தனிவழி தகுமே எனக்கு,

தனிசுகம் தெரியுது, அங்கே. 

  

 

The Creaky wooden bridge

 I stood on the creaky wooden bridge

Across the winding village stream.

The bright summer moonlight shone

It all seemed like an unbelievable dream.

Moments of anticipation and frustration

Gave way to her reflection in the water

The distant cuckoo provided the perfect symphony

As she made way towards me in saunter.

The iron smith's glowed red at a distance

His furnace, even at this hour, was raging

But, at the moment, my heart seemed burning

More than his furnace, with love that I was waging.

As a prelude to their union with the river yonder

The rustling waters caressed the pebbles and rocks

And as I gently caressed her slim fingers into entanglement

Time seemed to stop, and bid adieu to clocks.

The silence is deafening

 The silence is deafening.

I can't hear her lovely whispers

And yet, her murmurs of passion

Often interlaces my dreams.

The silence is deafening.

All that I had assumed was mine

Were gone with her, as she walked out on me

Leaving me gasping in memories.

The silence is deafening.

She gently waved me goodbye

But that sounded the loudest slap on my face

And left me writhing in pain.

The silence is deafening.

Her boisterous laughs have given way

To sense-numbing emptiness all around

Onto an imploding path.

तस्वीर-ए-खंजर

अपनी अरमान को तस्वीर-ए-खंजर बना दी।  

इस नक़्श में एक खूबसूरत मंज़र बना दी।

ख़ैर, अपना आशिक़ के साथ नाचते नाचते 

न जाने, कितने दिलों को बंजर बना दी।  

इस अँधेरे दिल में अपनी रंगों के मुनव्वर से 

एक हसीं रात के पिछले पहर बना दी। 

इश्क़ के सफर में अब अंधेरा नहीं डाँटेगा 

दिये जलाकर जो एक नया डगर बना दी। 

इन रंगों से कई आगाह होने लगा है मुझको  

उन्ही फामियों को इश्क़ का ख़बर बना दी। 

आशियाना

रात का ख़्वाब अपनी आँखों में भराया हूँ।
जिसमें हमें एक शानदार आशियाना बनाया हूँ।

उन ख़्वाबों में ज़रा भी कम नहीं हुई है, उन्हें
अपनी पलकों में लेकर तुम्हें देने लाया हूँ।

समझौता

बात कुछ मत करो अब, यहां कोई नाराज़ है।
शायद यह कोई नई सिलसिले की आगाज़ है।

झूटी तसल्ली से इसे खामोश नहीं कर पाओगे
यह रूठी हुई इक दुखी आत्मा की आवाज़ है।

तेरी आँखें कहती हैं तुम ग़ुस्से में अब भी डूबी हो
पर नज़रें कहटी हैं यह समझौते का अंदाज़ है।

अपने प्यारे होटों से जी भरके कोस लो, सनम
लगता है हर लफ्ज़ गाली नहीं, इश्क़ का दर्ख्वाज़ है।

आज तेरी पलकों में ज़्यादा सा फटफटाहट है
वह उड़ना नहीं है , मेरा नाम का रियाज़ है।     

मेहकी शायरी

एक आरज़ी झलक में लगता है, तुम सुनहरी हो। 
पर दिल की गहराईयों में इश्क़ की चिंगारी हो। 

मेरी क़ुरबत तुहें उतना ही सुकून देगी, जितना
सर्दी में तेरा ठंडा बदन पर मुलायम सँवरी हो।

उसको सुर्खी लगाने की अब क्या ज़रुरत है
जिसकी होटें पहले ही से मद भरी हो।

तेरी रंग-ओ-रूप को लेकर तुम मायूस क्यूँ हो
नज़रिया अगर ठीक़ हो, तो तुम वाक़ी सुंदरी हो।

पहाड़ों को पार कर दी, अब हमवार रास्ता सामने है
दुआ करता हूँ, तेरी ज़िन्दगी हमेशा रस भरी हो।

उलझन में हूँ, इस शनासाई का क्या नाम दूँ , पर
इस वीरान दिल में तुम हमेशा एक मेहकी शायरी हो।

Dilip

सँवरी = sweater

चिंगारी में जलने के लिए

पता था लोग मिलते हैं, बिछड़ने के लिए।
दिल फिर क्यूँ तरसता है, मिलने के लिए।

फूल जानते हैं चंद दिनों में ही मुरझा जाएंगे,
फिर भी सूरज की राह देखते हैं, खिलने के लिए।

उल्फत का भण्डार है मेरा दिल, फिर भी 
तैयार है ज़िन्दगी, मेरा प्यार को तुलने के लिए।

पत्थर-ओ-इश्क़ से टकरा चुका हूँ कई बार, यारों  
अब सीखना नहीं, गिरकर फिर संभलने के लिए।

बार बार हारने के बावजूद मेरा प्यार जारी रहेगा -

परवाने पैदल होते हैं, चिंगारी में जलने के लिए।

इन बे-नमी आँखों को चार बूँद अश्क़ उधार चाहिए 
शौख़ है अब भी, इश्क़ के नाम बहलाने के लिए।

 

Artists

यह वह लोग हैं, जिनके नीयत बुलुंद हो।
पर जिनके चलन में डेर सारी पाबन्द हो।

उनकी हरकतों से उनपर नफरत हो जाता है
चाहे जितना भी उनके पेशकश हमें पसंद हो।

शनासाई

अक़्सर अपना ग़म छुपाता हूँ मुक्सुराई से।
बेहद मोह्ब्बत करने लगा हूँ तन्हाई से।
मेरे चेहरे में कुछ दाग़ है तो बताओ, यारों ,
घर का आईना तोड़ दिया हूँ, डरके रुस्वाई से।

कमज़ोर पुकार को सुनने की गुंजाइश नहीं तुम्हें 
मेरी आवाज़ जो उठती है दिल की गहराई से।

और क्या देखने को बाक़ी है, राशिद,
जी भर गया है, क़यामत की पज़ीराई से।

सराहों के कंदों को कुछ काम नहीं यहां
मुझे ख़ुदा भी बचा न पायेगा धराशाई से।

मैं मिलनसार माना जाता हूँ महफ़िल में
पर दूर रहता हूँ खुद की शनासाई से।

Dilip


मिलनसार -sociable
शनासाई - acquiantence
पज़ीराई - spectacle, entertainment
धराशाई - crash, mighty fall

तुलू-ए-जाम

तेरी हर इशारे में हज़ारों पैग़ाम हैं।
तुम्हें अपनाना मेरा रोज़ाना काम है।

तेरी शहर से दूर चला गया हूँ, फिर भी
तुम्हें भूलने की हर कोशिश नाकाम है।

तुम्हारी याद में कितनी रातें गवाई मैंने
हमारा प्यार मेरे लिए क़ीमती मकाम है।

दिल की गहराइयों में तुम्हें चुपके मिलना है 
पर लगता है कि यह सब सर-ए-आम है। 

शाम अभी जवान है, न जाओ हमें छोड़कर
ऐसे भी जल्दी क्या, यह तुलू-ए-जाम है।

Dilip

तुलू-ए-जाम - beginning of drinking
सर-ए-आम  - in Public

Nostalgia

Nostalgia floods my senses, often, these days,
A gush of emotions happens in many ways.

The rich often break into nostalgia to boast
The poor merely have history, to raise a toast.

Am I rich, or am I poor, is the question in my mind
As I let the ticking time clock unwind, and wind.

But, even as I engage in this everyday banter
I realize, soon enough, it really does not matter.

Rich or poor, past or or present, rarely affect me
As long as I allow myself, to simply let me be.

अख़लाक़ नहीं

यह नसीब की बात है, कोई इत्तेफाक़ नहीं।
दिल की पुकार है सनम, कुछ मज़ाक नहीं।

मेरी ऐतमाद शक्सियत से मत हिचकिचाना
सामने सच्चा आशिक़ खड़ा है, गुस्ताख़ नहीं।

तेरे सामने से ही तेरा दिल चुरा ले गया था 
चुप चुप के करूँ, इतना भी चालाक नहीं।

जब भी प्यार से शक़-ओ-शुबह लगता है 
मेरे हाथ थाम लो, इतना भी खतरनाक नहीं।

रस्म-ए-दुनियाँ को थोड़ो, मेरी बाहों में आओ 
प्यार से हटना कायरता है, अख़लाक़ नहीं।

बन गये

नज़रों से नज़रें मिले, और बातें बन गये।
यूँ गुफ्तगू करते गये, और रातें बन गये।

आजकल फासलों से शिकायत नहीं 
दूरियां जो बदलकर मुहब्बतें बन गये।

इश्क़ में भीगे हुए यह लम्हें गवाह हैं 
दिल की आहटें भी मिन्नतें बन गये।

दर्द-ए-जुदाई और सहन नहीं होता, सनम 
हर रात की मिलान भी ज़रूरतें बन गये।

कभी न रुकी , आपस में यह हलचल
देखते देखते सांसें भी हसरतें बन गये।

Dilip



   

दोस्ताना

तेरी ज़िन्दगी में ख़ुशी बरक़रार रहे , हमेशा।
फ़रिश्ते दुआ कि दो चार लव्ज़ कहे, हमेशा।

तेरा दरिया-ए-ज़िन्दगी में चाहे कितने भी भंवर हो 
तेरी अम्मी के आँखों से आंसू-ए-ख़ुशी बहे, हमेशा।

चाहे जितने भी ख़तरे भी हो, ज़िन्दगी के राही
हर बला से ख़ुदा तेरा मेहफ़ूज़ रखे, हमेशा।

वक़्त की पाबंदी नहीं इस रिश्ते में, राशिद
हमारा दोस्ताना यूँ ही जारी रहे, हमेशा।

तुम ही ऐतबार हो

मेरी अंधी दुनियाँ में तुम ही ऐतबार हो।
इस वीरान दिल में तुम ही मेरी प्यार हो।

तेरी अंगड़ाइयों से इस दिल घायल बहुत है
मासूम दिलों के लिए तुम खतरनाक हथियार हो।
  
तेरी सन्नाटा कह रही है ,मुझसे तुम ख़फ़ा हो
पर निगाहें कह रही हैं की तुम मेरी दरकार हो।

तुम्हारी यादों की रोज़ा भी आजकल मीठा है
मेरी भूकी आखों के लिए तुम इफ़्तार हो।

 तेरी यादों से बचने जल्दी सो गया था, पर
सुबह पता चला, ख़्वाबों  के आरपार हो।

Dilip

உள்ளன

உன் வாய் எனை நிந்தித்தாலும்
கண்களில் காதை பல உள்ளன. 

என் வரிகளின் அங்க அடையாளம்
இன்றும் உன் மூச்சில் உள்ளன.

என்றோ என்னை நீ நிராகரித்த
நிமிடங்கள் நினைவில் உள்ளன.

இன்றும் உன் மாளிகை வாசலில்
என் காலடித் தடங்கள் உள்ளன.

பூட்டிய கோவில் மதில் சுவற்றில்
செதுக்கிய நம் பெயர்கள் உள்ளன.

வாட்டியது போதும், திரும்பி வா
எஞ்சிய நாட்கள் சிலவே உள்ளன.

Dilip

ग़ज़ल बन जाता है

अक़्सर इंसान अपनी ही ख़ुशी में पागल बन जाता है।
आशिक़ बनकर किसीके पैर में पायल बन जाता है।

सूरज की किरणें चाहे कितना भी ढ़ले शहर पर, जब
मेहबूबा गली में गुज़रती है, वह बादल बन जाता है।

कच्ची उम्र हो, शायद तजुर्बा काम हो बन्दे को,
पर बहुत जल्दी प्यार करने में अव्वल बन जाता है।

मन बहुत करता है प्यार का इज़हार करने को
पर उसको देखते ही इसका चेहरा धवल बन जाता है।

महफ़िल-ए-इश्क़ में इंतज़ार का फल ज़रूर मीठा है 
सनम का हर लफ़्ज़ लफ़्ज़ नहीं, ग़ज़ल बन जाता है। 

ज़ोर से बोलो

हमें इश्क में तजुर्बा नहीं, ठीक तौर से बोलिये
बेहरे हैं, प्यारी लफ़्ज़ों पर, ज़रा ज़ोर से बोलिये।

क़ैद हैं, आपकी निगाहों की रस्सी-ए-इश्क से,
ज़ोर से न खींचें, उस मतवाली डोर से बोलिये।

कुछ मन में टिकता नहीं, गुमराह-ए-प्यार हैं हम
इसलिए उल्फत का इज़हार ग़ौर से बोलिये।

आपका दिल को लूटने की कोई ज़रुरत न पड़ें- बस,
आपके ख्यालों को दान दे दी, इस चोर से बोलिये।

मोरनी आपको हमपर अजीब सी कशिश हो चुकी है
रंगीन पंखों की और ज़रुरत नहीं, इस मोर को बोलिये ।

தூக்கணாங் குருவி பறக்கையில

மச்சான் ஒன்னைப் பாக்காம
மயக்கற கொரலக் கேக்காம
வாடி நின்னேன் வயலோரம்
பாடிக் களச்சேன் புகழாரம்.

தூக்கணாங் குருவி பறக்கையில
மூக்கணாங் கயிறு அழைக்கையில
மனசோ எதுலயும் லயிக்க இல்ல
தினுசா இருக்கு , புரிய இல்ல.

பாவி கம்மாக் கரையோரம்
கூவி அழச்சேன் ஒன் பெயர
பாத்தியில் ஒன்ன எதிர்பார்த்து
காத்துக் கெடந்தேன் கண் அயர.

கன்னு தேடும் பசு போல
ஒன்னத் தேடுதுது இம்மனசு
இன்னும் தாமதம் ஏன், ராசா?
வந்து அணச்சிடு பதவீசா.

O Krishna

Why did you show yourself up
As a child, O Krishna?

Was it to show to the world
That life really is child's play indeed
If approached, like a child would?

To celebrate life's moments as they unfurl
No regrets, no complaints to hurl?

To show unrestrained love, to one and all
No baggage from the past, in haul?

To do great things during the day
And sleep like a child, at night?

தூக்கம்

தூக்கம்
======

கண்ணிமைகள் மூடிடும் நேரம்
கனவுலகம் முழித்திடும் நேரம்.

தான் என்கிற அகந்தையோ
தன்னடங்கிப் போகும் நேரம்.

கவலைகள் எல்லாம் எங்கேயோ
காணாமல் போகும் நேரம்.

எட்டாக் கனிகளையும் பறித்தபின்
எட்டு மணி நீள சமாதி நேரம்.

எங்கும் இருக்கும் பரமாத்மாவை
என்னுள்ளே உணர்த்திடும் நேரம்.

D

    

A new beginning

This warm afternoon, I pry
Indolently, at the blue sky.
Reflecting at the beautiful moments in life
Joyful, yet interspersed with strife.

Threads of my memories weave
Into the fabric of my here and now.
As if in salutation, the river reeds bend
As I did in life, to the strong sweeping wind.

The ariel roots of the riverside banyan furrow
Deep shades, comfortable, like a rabbit burrow
The hot sun of today now looks less intimidating
Of a better tomorrow, right there, I see a new beginning.

Reflection in a mirror

Razor in hand, lather on face,
Stroke after stroke, I epilate for the day.
I intently gaze, at that handsome face
That I had earned -being adored and spurned.

But, it took no more than just a minute.
I could not continue with it
Could not muster enough courage
To look at myself sans disparage.

The handsome me, in a flash,
became the despicable me.
That one face now looked
The most abominable on earth.

In a fit of rage, I shatter the mirror
Into a thousand pieces, strewn all over the floor.
I heaved a sigh of relief, for, I dont have to stare
At that one odius face. No, not anymore.

I look down on the floor, to a thousand me's
Staring at me in unison- telling me
"The more you try to run away from yourself
The more you are made to face yourself".

நிலவு

மூழ்கடலின் முடுக்குகளில் தினம்
முத்துக் குளிக்கும் முழு நிலவு .

முகிலின் வெண் பட்டுத் தூளியில்
அகிலம் மறந்து உறங்கும் நிலவு.

கடல்  நீரைக் கண்ணாடியாகிக்
காதலனைக் கண்டிடும் நிலவு.

மலையின் தோளில் தலை சாய்த்து
பலப் பல கனாக் காணும் நிலவு.

நினைவுகளின் நெரிசல்களிலும்
தனித்தே நடை பயிலும் நிலவு.

அது முகமா, இல்லை ஒளிப்பிழம்பா
ஆதவனின் நிழலன்றோ அரு நிலவு.

இரவின் மடியில் தலை வைத்து
இதமாக உறங்கும் என் நிலவு.

बे-ग़ैरत कर बैठा

इस अंधे प्यार ने मुझे बे-ग़ैरत कर बैठा।
इससे बचना था, पर वही ग़लत कर बैठा।
खुद को तुमसे दूर रहने को बहुत समझाया
पर ,बेक़ाबू दिल ने तेरा हसरत कर बैठा।

मेरी ज़ख़्मी दिल मुझे बे-दीन बना दिया था
फिर भी तेरी महफ़ूज़ के लिए इबादत कर बैठा।

वक़्त की पाबंदियों से बहुत ठेस खाया है इस दिल
तुमसे हटकर अपने आप से इनायत कर बैठा।

अब मुझे प्यार से मनानेवाला कोई है ही नहीं
फिर भी मैंने तुमसे रूठने की जुर्रत कर बैठा।
  
बेदीन - Atheist

D

खामोशी

अब, और एक रात, वही ग़म , वही खामोशी।
अपने ही मन के अंदर मैं हूँ एक ख़ानाबदोशी।

तेरे सिवा और कुछ सोच नहीं पा रहा हूँ सनम
इस रिश्ते को क्या नाम दूँ ,प्यार, या बेहोशी।

इतना सन्नाटा है , कि मेरा कान फट रहा हैं
इस जंग-ए-वफ़ा में बन रहा हूँ सरफ़रोशी।

हमारा अफसाना-ए-प्यार गूंज रहा था अक़्सर
वही कहानी बनी गयी है जुदा की सरग़ोशी।

और जाम भर दे साक़ी, रात अब भी जवान है
ग़मों को मिटा दें, तेरी हाथ की यह मदहोशी।  

शेर हो गयी है

इंतज़ार करते करते बहुत देर हो गयी है।
बैठे बैठे यहां बिल्ली भी शेर हो गयी है।

सोचा था वह एक दिन मेरी हो जायेगी
पर वक़्त के साथ वह ग़ैर हो गयी है।

अब आज़ाद पंछी बनकर उड़ना है बहुत दूर
पर, ग़मों से चारों ओर मेरी घेर हो गयी है।

लाया था इस दुनियाँ में एक ही दिल, पर
उसके हज़ारों टुकड़ों से यहां ढ़ेर हो गयी है।

Dear Papputtu!!!

Dear Papputtu!!!

The last thing I do, before bed, is to call you
My days start, checking for your messages new.

In every step of life, you have made me proud
That you are my daughter, from rooftop, I shout loud.

My baby loves to try out every new cuisine
I see you in every restaurant chair, that I have seen.

I pray to God, to transfer to me,  all your sorrows
So, you can fly free, like those cherubic sparrows

No words to explain how precious you are, to me
Come soon, can't wait to turn the "I" to "we".

 Loads of lowes....   Missing you a lot...  Gaggy...  

Live it up

Sing, and even the mountains do respond
Sigh, it vanishes, and makes you despond.

Be Chirpy, and humanity will seek you out
Be gloomy, and soon, you will lose your clout.

Your happiness rubs off, on the world around you
Downcast, is the perfect recipe for loneliness to brew.

Party, and your living room gets filled in no time
Be austre, and you have hit senility in your prime!

Life is a joy, live it to the hilt, and enjoy every moment
In your short span here, there really is no time to lament!

सुहाना मौसम तेरे नाम

सुहाना मौसम तेरे नाम के साथ जुड़ा हुआ है।
उसी नाम का फर्श-ए-सितारें  मन में कूड़ा हुआ है।

बेक़ाबू दिल को यहां ढूँढा, पर बाद में पता चला
बस एक ही पल में तेरी ओर वह उड़ा हुआ है।

लोग ताजुब हैं कि मेरी आँखों में थकावट क्यूँ
उन्हें मालूम नहीं, तेरी याद में नींद छुड़ा हुआ है।

ग़लती से भी मुझसे कभी रूठा न करो, नूरी
लगता है मेरी खुशियां मुझसे निचुड़ा हुआ है।

शहर की बाक़ी औरतें तुम पर गुस्से में हैं, सनम  
हर शक़्स का ख़याल  तुझपर ही मुड़ा हुआ है।

Fear of the unknown

The Sun droops in the sea's horizon, yonder
My eyes over the glittering trail, I ponder.

The waves rumble rumble ashore, in might
But surrender at my feet, without a fight.

Just as they retreat after a quick feet kiss
They implore me to follow them into the abyss.

Maybe they want to show a whole new world
Where boundless happiness may have unfurled.

Fear of the unknown, though, holds me back
On my comfort zone, I am not cutting cut any slack.

I watch the vibrant daylight slowly die
Time, to bid another day in life good bye.

My gaze lingers on the water, some more
Wondering, what tomorrow has, in store.

फूँक गया है

ख़ुमार का सागर तेरी पलकों पे रुक गया है। 

पर उससे निकला तूफ़ान हमें फूँक गया है।

तेरी लूटा हुआ दिल मेरे क़ब्ज़े में है - पर 

तेरी आँखें कह रही है कि कुछ चूक गया है। 

मिलान-ए-शाम पर सूरज डूबने की जल्द में है   

ऐसा लगा, वह भी शर्म के मारे झुक गया है।

मौक़ा दो, दिल पर आग-ए -इश्क़ जलाने का 

प्यार का चिराग़ तनहा जलकर थक गया है। 

अक़्सर लगा, कभी न आएंगे बहार-ए-इश्क़ 

तेरा सिर्फ इन हवाओं पर वह शक़ गया है।    

 

वफ़ा-ए-प्यार

हमारा वफ़ा-ए-प्यार में  कुछ सादा नहीं रहा
पर हम यूँ बिछड़ गए, और वह वादा नहीं रहा।
बेकार में अश्कों का दामन मत बनाओ सनम
दिल-ए-मायूस में अब वह इरादा नहीं रहा ।

बुज़ुर्गों की दुआएं अब नाकाम रह गए हैं
अब मुझमें जीने का उन्स ज़्यादा नहीं रहा।

होटों पे जाम लगने से पहले नशा चढ़ गया है
यूँ लगता है, मैखाने का रास्ता सीधा नहीं रहा।

नींद खोकर रात की तलाश रात में भी करता हूँ
यूँ लगता है, दिन में अब आधा नहीं रहा।

तक़दीर का तमाशा कहूँ, या खुदा की बेबसी
बस मेरे लिए अब खुदा भी खुदा नहीं रहा।

जो नहीं होना था

बहुत कुछ हुआ, जो नहीं होना था
बहुत रोया भी था , जबके नहीं रोना था।
क्या बोलूं, जी तो भर गया था
मार बहुत खाया था , जो नहीं खाना था।

"சும்மா நடுங்குதுல்ல !"

30 நாளைத் தாண்டி
வீறு நடை போடுகிறது!!
உங்கள் அபிமான
விட்டு அரங்கில்....

அனுபவித்து மகிழுங்கள்!!

மோடியின் இயக்கத்தில்

"லாக்-டவுன்"


"சும்மா நடுங்குதுல்ல !"

नहीं देंगे

फुर्सत में कभी रहने नहीं देंगे
मन की बात कहने नहीं देंगे।
जितना भी बाढ़ क्यूँ न आये
पानी को बिलकुल बहने नहीं देंगे।

விழிவண்டுகள் மொய்த்தன

உன் விழிவண்டுகள் மொய்த்தன
என் மனத் தோட்டத்தில்
என் இதய பூக்களோ
நனைந்திட்டன
தேன் மழையில்.


இன்று மனம் என்னும்
இளங்காளை உன்
காதல் பிடியில்
என்று கொடுப்பாயோ
இடம் உந்தன்
பஞ்சு மடியில்.

காதல் செய்வோம்

காதல் செய்வோம்
கண்கள் பூக்கும் வரை
காதல் செய்வோம்
அலைகள் ஓயும் வரை
காதல் செய்வோம்
வேர்வை காயும் வரை
காதல் செய்வோம்
பூமியில்  உள்ள வரை

कहीं न कहीं कम पड़ा

मोहब्बत में ख़ुशी के बजाय ग़म पड़ा। 
शायद प्यार में कहीं न कहीं कम पड़ा।

मेरे सीने में उल्फत की आग तब बुझी
जब तेरी एक नज़र से शबनम पड़ा।

सदक़ा उतारना था, ज़माने से बचने के लिए 
एक ही बुरी नज़र, और दिल में जहन्नम पड़ा।

हर ज़ख़्मी दिल का पनाह मैक़दा ही है
हर जाम में शराब के ज़रिये मर्हम पड़ा।

D

जुड़ गया है कहावतों से

अक़्सर नाराज़ मत होना मेरी हरक़तों से
अपनी ज़िन्दगी को भर लेना बरक़तों से।

कल को लेकर कल पर परेशान मत होना
आनेवाली दुनिया भरी हुई है हैरतों से।

कभी मत सोचना कोई क़दर नहीं करता
जल्द से जल्द घेराव हो जाएगा दावतों से।

तेरी ज़िन्दगी में जगह नहीं रहा तन्हाई का
अब तेरा नाम जुड़ गया है कहावतों से।

kshIra sAgara Sayana

One of the evergreen compositions fo St Thyagaraja in Ragam Devagaandhari. I have attempted to translate it in English first, and then in Tamil.

You will see how, using simple rhyming words ( "vinnaanura"), the saint cites past instances of delvierance by Rama, and pleads for Him to come fast and take him over. Amazing composition.

Song, in English, first!

kshIra sAgara Sayana nannu
cintala peTTa valenA rAma
vAraNa rAjunu brOvanu vEgamE
vaccinadi vinnAnurA rAma (kshIra)
narI maNiki cIral(i)ccinadi nADE nE vinnAnurA
dhIruDau rAma dAsuni bandhamu tIrcinadi vinnAnurA
nIraj(A)kshikai nIradhi dATina nI kIrtini vinnAnurA
tAraka nAma tyAgarAja nuta dayatOn(E)lukOrA rAma (kshIra)


The English Translation:


The opening line should actually read thus (for easier understanding purposes only)

Pallavi

nannu cintala peTTa valenA rAma, kshIra sAgara Sayana?

 me (nannu) in distress (cintala) Should You keep (peTTa valenA) of Milk (kshIra) the Ocean (sAgara) O Lord who is  reclining (Sayana)  ! O Lord rAma!


Anupallavi:

of elephants (vAraNa) the King (rAjunu)  in order to protect (brOvanu)  - ie, in order to protect the King of Elephants- Gajendra

vEgamE vaccinadi vinnAnurA rAma. - quickly (vEgamE) Your coming (vaccinadi) I heard (vinnAnurA).

Charanam:

narI maNiki cIral(i)ccinadi nADE nE vinnAnurA

to draupadi – gem of a woman (nArI maNiki) sarees (cIralu) Your giving (iccinadi) long ago (nADE) I heard (vinnAnurA)


dhIruDau dAsuni bandhamu tIrcinadi vinnAnurA rAma

of the brave (dhIruDau)  rAma dAsu , ie, Bhakta Ramadas (dAsuni) incarceration (bandhamu)  about Your bringing to an end (tIrcinadi) I also heard (vinnAnurA), O Rama

nIraj(A)kshikai nIradhi dATina nI kIrtini vinnAnurA

for the sake of the Lotus (nIraja) eyed (akshi), ie, Sita, the waters (nIradhi) in crossing (dATina) about Your (nI) fame (kIrtini) I heard (vinnAnurA)

tAraka nAma tyAgarAja nuta dayatOn(E)lukOrA rAma

O Lord whose name (nAma) carries one across (tAraka) (the ocean of Worldly Existence)! O Lord praised (nuta) by this tyAgarAja! O Lord rAma! Please govern (ElukOrA) me with compassion (dayatOnu) (dayatOnElukOrA)




 Let us now try translating this in Tamil. You will realize how easier it is, to follow in Tamil, due to a lot of words in Telugu being borrowed from Classical Tamil.

பல்லவி 

nannu cintala peTTa valenA rAma, kshIra sAgara Sayana?

என்னை சிந்தனையிலேயே (கவலையிலேயே) வைத்திருக்க வேண்டுமா? பாற்க்கடலில் படுத்திருக்கும் ராமா!

அனுபல்லவி

vAraNa rAjunu brOvanu vEgamE
vaccinadi vinnAnurA rAma

யானைகளின் அரசனை (கஜேந்திரனை) வேகமாய் வந்ததை கேள்விப்பட்டேன், ராமா!

சரணம் 

narI maNiki cIralu iccinadi nADE nE vinnAnurA

நாரி மணிக்கு ( பெண்களில் மணியான திரௌபதி) சேலை வழங்கியதை முன்னமே (nADE nE) கேள்விப்பட்டேன், ராமா.

dhIruDau rAma dAsuni bandhamu tIrcinadi vinnAnurA

தீரனான ராம தாசுவின் ( பக்த ராமதாஸ்) பந்தங்களைத் தீர்த்து வைத்ததை கேள்விப்பட்டேன், ராமா.

nIraj(A)kshikai nIradhi dATina nI kIrtini vinnAnurA

தாமரை விழியாளுக்காக (சீதைக்காக) கடலைத் தாட்டியது (கடந்தது)  கேள்விப்பட்டேன், ராமா.

tAraka nAma tyAgarAja nuta dayatOn(E)lukOrA

தாரக ராமா! ( தாரகம் என்றால், இந்த சம்சாரக் கடலைக் கடக்க வைப்பது. அதாவது, எந்த நாமத்தினால் சம்சார சாகரத்தைக் கடக்க இயலுமோ அது)
தியாகராஜனால் போற்றப்படுபவனே! தயவு செய்து வந்தாட்கொள்ளு (ராமா)!

छुपता नहीं, छुपाने से

ग़म-ए-प्यार छुपता नहीं, छुपाने से। 

मज्बूर हूँ, उल्फत दबता नहीं, दबाने से।

मेरी वीरान रातें राख़ हो रही हैं, सनम  

यह आग-ए-मोहब्बत बुझती नहीं, बुझाने से। 

अंजान  बनकर मुझे सताना बेकार है   

आजकल मेरा दिल दुखता नहीं, दुखाने से।

साक़ी के जाम में खुद को खैर डुबाता हूँ   

पर तेरी यादें हरग़िज़ डूबते नहीं, डुबाने से। 

तेरी कश्ती चाहे मुझसे कितनी भी दूर चली जाए 

साहिल में क़दमों के निशां मिटता नहीं, मिटाने से। 

💞D💞

बागी बनूँ

तीर-ए-नज़र मत चलाओ, कि उल्फत के लिए बागी बनूँ
एक मौका दो, तेरे खज़ाना-ए-दिल का मैं भी भागी बनूँ।

तैयार हो जाओ सनम, प्यार को महसूस करने को 
अब तुममें उम्मीदों के दिए जलाने का चिरागी बनूँ।

सुबह की किरनों की ताज़ग़ी हमेशा है तुममें
उस ताज़ग़ी को अपनाते हुए राग बैरागी बनूँ।

दिल बोले , तेरी यादों में एक अनोखा कशिश है
चाहे जितना भी दिमाग बोले कि में वैरागी बनूँ।

बिछड़ने का बहाना बार बार क्यूँ ढूंढती हो तुम
क्या यही चाहती हो कि तेरी याद में घाघी बनूँ।

Note: Raag Bairagi is a morning raga

gOdhULi dUsarita - slOka

I was reading something on Tagore's works. And that something led me to this Shloka, which has the word I was looking for - gOdhULi .  This Shloka apparently extols the virtues of Krishna's playful lifting of the Govardhana giri and his company of the cows.

gOdhULi dUsarti kOmala kuntalAgram
gOvardhanOddharaNa kELi kRta prayAsam
gOpIjanasya kuCa kumkuma mudritAngam
gOvindam induvadanam sharaNam bhajAmaha

This word often appears in Tagore's works, and I was not quite aware if there is a similar word in Tamil. There is apparently this word, for dawn and dusk, in Tamil too. And it is gOdhULi (கோதூளி). In Tamil, this denotes both the morning ( dawn) and evening (dusk).

My rusty brain went after the meaning. I look up the Sanskrit dictionary. Sure enough, it denoted the same - Godhuli in sanskrit too meant dusk as well. I concluded - that there must then be an original Tamil word for it.

Dawn - vidiyal (விடியல்).   Dusk - (araiyiruL) அரையிருள் (andhi) அந்தி . Andhi clearly is borrowed again and means "End of the day".

I then wondered why this period is called gOdhuLi. I realized that this "gO-dhuLi" - that period of the day when cows come home from the long grazing day, their stomach full of eating ( which they masticate later at night, and in peace) . The return of the cow herds is accompanied by huge swathes of dust, if you have ever observed returning cows in villages.

Worshippers of Krishna observe this period as one of the most auspicious, bringing in all the wealth and happiness for them. Worshippers of Shiva, consider this period, on the contrary as Pradosha kaalam, where the mind can easily delve into negatives ( due to planetary moves caused by the sinking Sun and rising moon) , and so, believe in focusing on prayers, instead. I feel these are varying approaches.

gODhuLi reminds me of the opening stanza of the famous English Poem "Elegy Written In a Country Churchyard", by Thomas Gray, where the poet too visualizes a similar scene of the returning cowherds and the weary farmer too returning too, after a hard days work in his office. 

The curfew tolls the knell of parting day,
The lowing herd wind slowly o'er the lea,
The plowman homeward plods his weary way,
And leaves the world to darkness, and to me.

हितैषी

तेरी क़दमों में मेरी इश्क़ की सरफ़रोशी हो।
ग़ुल-भरी दुनियाँ में तुम इक अनोखा ख़ामोशी हो।
बहती हुई नदी से कुआँ कभी भरता नहीं
मेरी दुनियाँ-ए-दिल में तुम खाना बदोशी हो। 

मैख़ाने में आजकल मेरा कुछ काम नहीं
मेरी जाम-ए-दिल की तुम मदहोशी हो।

तेरी क़ुरबत का असर को क्या मिसाल दूँ
ज़ख़्म भरा दिल की इक छोटी सी ख़ुशी हो।

मेरे उजड़े रातों की अब फ़िक्र नहीं, अंजुम
मेरे काले अँधेरे फलक की तुम आरुषि हो।

गुलाब को ख़ुश्बू देना सिखाना है नहीं,
सुकून देने में जो तुम हमेशा विदुषी  हो।

बारिश-ए-ज़ख्म अब मुझे नहीं बिगड़ेगी
मेरे दिल-ए-ग़म की अब तुम हितैषी हो।

காணாமல் போகுமே

கரை சேரும் பிறவிதனில்
கை சேராக் காதலினால்
நரை சேர்ந்த கர்ணமூலம்
இறை சேர்ந்த ஓரிதயம்.

பிணி சேர்ந்த இத்தேகம்
அணி சேர்ந்த என்சோகம்
பனி சேர்ந்த சிகரம்போல்
இனி காணாமல் போகுமே.
     
  

āsīnaḥ dūraṁ vrajati

( ayaṁ ātmā ) āsīnaḥ dūraṁ vrajati| śayānaḥ sarvataḥ yāti| madāmadaṁ taṁ devaṁ madanyaḥ kaḥ jñātuṁ arhati ||

This is a very interesting verse from the Kathopanishad.   It means - Seated He journeys far off, lying down He goes everywhere. According to Shankara Bhashyam, " Thus the âtman is both joyful and joyless and has properties mutually opposed; therefore it being impossible to know him, who else but me can know the âtman, who is joyful and joyless. It is only by persons like us of subtle intellect and learning that the âtman can be known. "

Shankara is careful to dissociate the Atman from mind and intellect.  What we feel the atman is, in real life, is only the inteelect, at best. Most ordinary mortals like us, are unable to transcend beyond this sheath.

But, if we are able to free up the Atman, as a spectator, and oberve everything, from the grossest ( the body) to the subtlest, then, the Atman is in the best position to experience ( first), and then go on to be the Brhaman.

Here " shayaano" ...  that is , the Atman being in Sayanam ( lying down, as it were) refers to the shutting down of the knowledge brought by the senses ( Sthoola and Sookshma- the gross and subtle) . Shankara says , only when learn to go beyond the senses and get into Atma Saakshaat kaaram, will we be able to be the Brahman, ultimately.

Reminds me of an English poem that I had read somewhere:


No longer speaking
Listening with the whole body
And with every drop of blood
Overtaken by silence

But this same silence is become speech
With the speed of darkness.

रह गये

मेरी इश्क़ में ज़रूर कुछ लम्हें कम रह गये
अब फ़क़त उसकी यादों में  हम रह गये।

यूं ही दिल में बसी, और यूं ही जुदा हो गयी
अब मेरे पास सिर्फ दिल-ए-ग़म रह गये।

उसकी क़ुर्बत से मेरी हर सांस में फ़रहत बढ़ी
अब उसके बग़ैर मेरे जी में कैसे दम रह गये। 

भीगी-भीगी रातों में खोये हैं उकसी यादों में
सेज सूनी है , और पल्खों में नम रह गये।

क़सम खाये थे. हर रात साथ में तारे देखने की
वह बिछ्ड़ी, और दिन के तारे हमदम रह गये।

ஒரே பிரச்சனை - இரண்டு தீர்வுகள்

ஒரே பிரச்சனை - இரண்டு தீர்வுகள்


போர்டு மீட்டிங் (Board meeting) தொடங்கவிருந்தது. என் பாஸ் (சேர்மன்) சகிதம் எல்லா டைரக்ட்டர்களும் இருக்கையில் அமர, நடக்கப்போகும் காரசாரமான விவாதங்களின் அறிகுறியாய் , காப்பி கப்புகளின் மேல் ஆவி பறந்தது.

முக்கிய அலுவல்கள் முதலில் விவாதித்து, ஓட்டெடுப்பு முடிந்து. பின், என் முறை வந்தது. மனதின் ஒரு மூலையில் எழுந்த சிறிய பயம் கலந்த அவநம்பிக்கையை முலையில் ஒதிக்கினேன். சீதையின் கரம் பற்றுவதற்கு முத்தாய்ப்பாக வில்லுடைக்கப் புறப்படும் இராமனின் மிடுக்கு இப்போது என்னிலும் வியாபித்திருந்தது. திரையில் கடந்த ஒரு மாதமாக பகலிரவு பார்க்காமல் நான் தயாரித்து இருந்த பவர்பாயிண்ட் (Powerpoint presentation) நிழலாட,

"குட் மார்னிங். கடந்த சில வருடங்களாக நம் கம்பெனியின் செயல்பாடு லாபகரமாக இல்லை என்கிற பங்குதாரர்களின் குற்றச்ச்சாட்டு தெரிந்ததே. இந்த புதிய "க்ளவுட் கம்ப்யூட்டிங்"   தொழில்நுட்பம் நம் கம்பெனியின் செயல்பாட்டைத் தாக்கியுள்ளது. நம்முடைய எல்லா கஸ்டமர்களுக்கும் இப்போது இது அத்யாவஸ்யம் ஆகி விட்டது.

நாம் தொழில் போகும் பாதையில் மாற்றங்கள் நிகழ்ந்தவண்ணம் இருக்க , நாம் இன்னும் பழைய பல்லவியையே பாடிக்கொண்டு இருக்கின்றோம் . இது உடனே மாறவேண்டும்.  நம் கம்பெனிக்கு ஒரு புதிய பாதை உடனே தேவை ."க்ளவுட் கம்ப்யூட்டிங்" எவ்வளவு சீக்கிரம் அரவணைக்கிறோமோ, அவ்வளவு நல்லது."

அடுத்த முப்பது  நிமிடங்களில் , மேகக் கணிமையினால் வரக்கூடிய நன்மைகள், அவை கிடைக்க  எடுக்கவேண்டிய நடவைடிக்கைகள், செய்ய வேண்டிய மறுசீரமைப்பு, முதலீடு மற்றும் ஆள்பலம் பற்றி உணர்ச்சிபூர்வமாகப் பேசிமுடித்தேன். முப்பத்தியெட்டு  வயதில் டைரக்டர் ஆக்கப்பட்ட எனக்கு இப்படி ஒரு strategy presentation அதுவும் போர்டின் முன்பு , செய்வது, எனக்கு இதுவே முதல்முறை. போர்டு இதை ஏற்குமா? ஏற்காதா? இதயம் பக்-பக் என அடித்துக்கொள்ள, தண்ணீர் பாட்டிலில் தஞ்சம் புகுந்தேன்.

அடுத்த பத்து செகண்ட். அந்த அறையின் மௌனம் பத்து யுகங்களாய் மாறியிருந்தது. நிமிர்ந்தேன். பலத்த கரகோஷம். எல்லோரும் என் கையைப்பற்றி தத்தம் சந்தோஷத்தை தெரிவித்தனர்.

சேர்மன் : " பாலு முன்மொழிந்துள்ள பிளான் பிரமாதம். இதற்கான எக்சிக்யூஷன் உடனே நடந்தாக வேண்டும். பாலு, இது உன் பேபி. நீயே இப்பிளானுக்கு ஆசான். அதனால் நீயே இதனை மேற்ப்பார்வை இட்டு , முடித்துத் தர வேண்டும். உன் பிளான் படி 18 மாதத்தில் இந்த பிசினஸ் டிரான்ஸபார்மேஷன் நடந்தேற வேண்டும். சரியா?"

" அது வந்து சார்... இப்போது  எனக்கிருக்கும் பொறுப்புகளுக்கு நடுவே இந்த அதிகப்படி பொறுப்பையும் எடுத்தால்  என்னால் ....  "

" பாலு, உன்னைப்பற்றி எனக்கு நன்றாகத்  தெரியும். உன்னால் நிச்சயம் இரண்டையும் ஒரே நேரத்தில் செவ்வனே செய்ய முடியும். எனக்கு முழு நம்பிக்கை இருக்கு. இதற்கான டீம் உடனே அசெம்பிள் செய்"..

மேஜையைத்தட்டி மற்ற டைரக்டர்களும் ஆமோதிக்க, எனக்கு தலை சுற்றியது. தான் தலையில் தானே மண்ணை வாரிப்போட்டுக்கொண்டு விட்டோமோ? போர்டு மீட்டிங் முன்பே இரண்டு டைரக்டர்களையாவது பிடித்து வேறொருவர் பெயரை முன்மொழியச் செய்திருக்க வேண்டுமோ?எப்படிடா சமாளிக்கப் போகிறோம்?

போர்டு மீட்டிங்கின் மற்றைய அலுவல்கள் என் கண் முன்னே நடந்தேற, என் மனக்குதிரையோ எங்கோ பறந்து.

மீட்டிங் முடிந்ததுதான்  தாமதம், என் டென்ஷன் வாக்கு எண்ணிக்கை முடிந்து தேர்தல் முடிவுகளுக்குக் காத்திருக்கும் வேட்பாள ருக்கு இருப்பதை  விட பல மடங்கு அதிகமாகி இருக்க, மலை 6 30 யை காட்டியது என் கடிகாரம். விடுவிடுவென என் காபினுக்கு வந்து, என் லாப்டாப் மற்றும் இதரப் பொருட்களை வாரிச்சுருட்டி பையில் அடைத்தேன். போனை எடுத்தேன்

" முத்து! வண்டிய எடு!"

நான் லாபிக்கு வரவும், முத்து வண்டியை முன்னிறுத்தவும் சரியாக இருந்தது.

"க்ளவுட் 9 க்கு போ!"

" சார்...   வந்து....  "

"என்ன? பெட்ரோல் இல்லியா? மொதல்லேயே போட வேண்டியதுதானே? "

" அது  இல்ல சார்... வந்து....   இப்போதானே  மணி  6.30 ஆகுது... அதுக்குள்ளயே ட்ரிங்க்ஸ் ஆரம்பிச்சா...   "

" சொன்னத செய்! கேள்வி கேக்காத!"

செய்யதான்.

"க்ளவுட் 9" க்குள் நுழைந்து 15 நிமிடமே ஆகி இருந்தது . அதற்குள் 2 பெக்குகள் உள்ளே தள்ளி இருந்தேன். திருப்தி இல்லை. மன உளைச்சலுக்கு மருந்து வீட்டில் இருந்தது ஞாபகம் வர,

" முத்து! வண்டிய எடு!"

அடுத்த 30 வது நிமிடம். மாளிகை போல இருந்த என் வீடு வந்தது. சமையல்காரன் வந்து கதவைத் திறக்க, சென்று சோபாவில் அமர்ந்தேன் . எதிரே மாலையிடப்பட்ட அம்மா-அப்பாவின் உருவப்படம் என்னைப் பரிதாபமாகப் பார்த்தது. "ஏண்டா! எங்களுக்கு நீ ஒரே பிள்ளை! 38 ஆகியும் இப்படி தனி மரமா நிக்கறியே! இந்நேரம் 2 குழந்தைகளுக்கு அப்பன் ஆகி இருக்க வேண்டும் ! இப்போ பார்! வீட்டுக்கு வந்தாக்கூட உன் கஷ்டத்த சொல்ல ஆளில்ல! என்ன செய்யப்போற?"

" யார் சொன்னா நான் தனி மரம்ன்னு? இப்போ பார்!" சூளுரைப்பதுபோல் எழுந்தேன் .

மாடியில் என் பெட்ரூமில் வந்ததுதான் தாமதம். டிராயரைத் திறந்தேன். எல்லாவற்றிற்கும் அடியில் ஞாயிறன்று விக்டர் கொடுத்து இருந்த புது "சரக்கு" பொட்டலம் என்னைப்பார்த்து " யாமிருக்க பயமேன்?" எனச்சிரிப்பது போல இருந்தது.

பேப்பர் ஒன்றை சுருட்டினேன். சரக்கை மேசைமேல் கொட்டி, ஒரு மூக்கைப் பொத்திக்கொண்டு மறுமூக்கில் மெல்ல இழுத்தேன். "இழுக்க இழுக்க இன்பம்" என்பார்கள். உணர்ந்தவர் மிகக்  கொஞ்சம். அதில் நானும் ஒருவன்.

ஆயிற்று . ஐந்தே நிமிடம். இதோ வந்து விட்டாள்.  ஐந்து அடி ஆறு அங்குலம்... பார்ப்பவர்களை மயக்கும் வதனம். மேல்நாட்டின் செண்டு வாசம் மதுரமாய் காற்றில் பறந்து வர, வந்தவள் மெல்ல என் தலையை அவள் வாளிப்பான தொடைகளில் கிடத்திக்கொண்டு என் காதுகளின் ஓரம் பட்டும் படாமலும் அவள் அதரங்களைக்  கொண்டுவந்து " என்னடா கண்ணா! நெஞ்சு பாரமா இருக்கா?" கவல படடாத...இன்னிக்கு ஒன்ன சொர்கலோகத்துக்கே கூட்டிட்டு போறேன்!" தலையை மெதுவாகக் கோதி விட...

"அது...   இந்த புது ப்ராஜெக்ட் ...   வேலிலப் போற ஓணான மடியில....."

"....     ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்.............     "

என் மனதில் ப்ராஜெக்ட் மெல்ல மறைய, அவள் மட்டுமே ஆக்கிரமித்து இருந்தாள்....... மேகக் கணிமை மேகத்தில் மறைந்து விட்டிருந்து....... 

"சாப்பாடு ரெடிங்கயா!"  சமையல்காரன் வந்து, என் பெட் ரூமில் நுழைந்துகொண்டே....

பார்த்தான். தனிமையில் ... அலங்கோலமாக..  படுக்கையின் குறுக்கே நான்...  சுருட்டிய பேப்பர் மேஜை மீது ...     மெல்லப்  புரிந்துகொண்டு வெளியேறினான்.




*******************************************************




"ராஜாதி ராஜ...   ராஜமார்த்தாண்ட ... ராஜகம்பீர...   ராஜகுலதிலக ...  தஞ்சைத்தனையன் .......   இரண்டாம் குலோத்துங்க மன்னர்   ... பராக் ... பராக் ... பராக்!!"

அரசவை எழுந்து மன்னருக்கு மரியாதை செய்ய , கம்பீரமாக சிம்மாசனத்தில் அமர்ந்த மன்னன், கையால் செயக்கை செய்ய , அனைவரும் அமர்ந்தனர்.

தில்லையம்பலரின் திடமான பக்தனான மன்னன், முதன்மந்திரியான சேக்கிழாரைப் பார்த்தான் . அவர் எழுந்து, தொண்டையைக் கனைத்துக்கொண்டு பேசினார்...   "மன்னா! நாட்டில் எல்லாம் அம்பலத்தான் அருளால் நன்றாகவே போய்க்கொண்டு இருக்கிறது..  தங்களது மாட்சிமையில் எந்த ஒரு குறைக்கும் இடமே இல்லை. மாதம் மும்மாரி பொழிந்து சோழ ராஜ்ஜியம் செழிப்பு ராஜ்ஜியம் என பேரெடுத்து உள்ளது. சொல்ல வேறு விஷயம் என்னிடம் இல்லை.....   !"

மன்னனின் கண்களும் அவர் கண்களும் ஒரே நிமிடம், ஒரே நிமிடம், சந்தித்துக்கொண்டன. சேக்கிழாரின் வாய் சொன்னதற்கும் கண்கள் கதைப்பதற்கும் வித்தியாசம் இருப்பதை மன்னன் உணர்ந்தான். மற்ற மந்திரிகளும் அசரவை உறுப்பினர்களும் கொண்டு வந்த கவன ஈர்ப்புகளுக்கு விரைவாக தீர்வு சொல்லி விட்டு எழுந்தான். சேக்கிழாரை கண்களால் சைகை செய்ய, அவன் பின்னடியே அவரும் மாளிகையின் உள்ளே சென்றார்.

" என்ன சேக்கிழாரே! ஏதோ சொல்ல வருவது போல இருக்கிறதே. அதுவும், அவையைத் தவிர்த்து, தனிமையில்....    ம்ம்ம்...   கூறும்!"

"மன்னா! வெகு நாட்களாக என் மனதை அரித்துக்கொண்டு இருக்கிற விஷயம் இது. இந்த விஷயத்தை உங்கள் கவனத்திற்கு கொண்டு வந்தே ஆகா வேண்டும். முதன்மந்திரியான என் கடமை இது."

"தயங்கமால் சொல்லும்!"

" தாங்கள் ஜைன காவியமான சீவக சிந்தாமணியில் சிந்தையை இழந்து விட்டுள்ளீர்கள். மனதை காமத்தின் பால் கவரக்கூடிய பல விஷயங்கள் அக்காவியத்தில் உள்ளதை அறிவீர்கள்.

நாட்டின் மன்னர் நீங்களே சிதம்பரனாரையும் சிந்தாமணியையும் ஒரே தராசுவில் வைப்பது , சாமானிய மக்களுக்குத் தவறான செய்தியைச் சொல்கி றது. இதனால் அவர்கள் தவறான பாதையில் செல்லக்கூடும். இது நாட்டுக்கு நல்லதல்ல. மக்களுக்கு சரியான சமிஞையைத் தாங்களே தர வேண்டும். இதை அவையடக்கம் கருதி அங்கே சொல்லவில்லை.. "

"சரிதான்..   அதனால்?...."

"மகேசன்பால் உங்கள் மனதை முழுதும் திரும்புமாறு வேண்டுகிறேன். இது உங்களுக்கும் நல்லது, நாட்டிற்கும் நல்லது .அடியார்களின் வரலாற்றைப் படியுங்கள். அது  உங்கள் வாழ்க்கைக்கு நல்ல வழி வகுப்பதோடு மட்டுமல்லாமல், மக்களுக்கும் ஆன்மீக ஈடுப்பாட்டை ஏற்படுத்தி அவர்களை சரியான பாதையில் இட்டுச்செல்லும்.

சில நிமிடங்கள் மௌனம்.

சேக்கிழார் மன்னனை தீர்க்கமாய்ப் பார்த்தார். மன்னன் " சபாஷ்! சரியாகச் சொன்னீர், சேக்கிழாரே! வாழ்த்துக்கள்! மந்திரி என்றால் மன்னனை சரியான வழி நடத்திச் செல்ல வேண்டும்.

அம்பலத்தானிடம் உள்ள என் ஈடுபாடு உமக்கு நன்றாய்த் தெரியும். நாளுக்கு நாள் எனக்கும் அவன்பால் ஈடுபாடு அதிகமாகிக்கொண்டே வருகிறது . சொல்லுங்கள்! எந்த காவியத்தை நான் படிக்க வேண்டும்?"

"மன்னா! சிவனடியார் வரலாறுகள் பலவாறு சிதைந்து கிடக்கின்றன. ஒரே காவியமாக இல்லை. இப்புராணங்கள் உள்ள பல சுவடுகள், தில்லையில் உள்ளன . அவற்றைப்படிக்கலாமே!"

நாட்டின் மன்னன். அதுவும் மிக நன்றாக ஆள்பவன் எனப் பேர் எடுத்தவன். அரசவையினரின் ஆற்றல்கள் எல்லாம் அத்துப்படி. சேக்கிழாரின் தெய்வத்தன்மையும் பேராற்றலும் நன்கு அறிந்தவன் அல்லவா?

" சேக்கிழாரே! உம்மை விட்டால் எனக்கு யார் இருக்கிறார்? ஒரு காரியம் செய்யும். எல்லா சிவனடியார்ப் புராணங்களையும் ஒன்றாகத் தொகுத்து நீரே ஏன் ஒரு பெருங்காவியமாகப் படையும். அது எல்லோருக்கும் பயனுள்ளதாக இருக்கும். படித்துப் பின்பற்றுவதற்கும் ஏதுவாக இருக்கும்."

இதை எதிர் பார்க்கவில்லை, சேக்கிழார். அரசனை நெறிப்படுத்துவது அவர் கடமைதான். அதற்காகத்தான் அவனை தனியே சந்தித்து அறிவுரையைச் சொன்னார். ஆனால், இந்த வேலையை அவரிடமே ஒப்படைப்பான் என்று சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை. முதன்மந்திரியாய் இருப்பவருக்கு காவியம் படைப்பதா  வேலை?

சேக்கிழார் பிரமித்தார். எப்பேற்பட்டவர்களைப் பற்றி எழுதச்சொல்லி இருக்கிறான் மன்னன்? "63 நாயன்மார்களின் வரலாற்றை நான் வரைவதா?" இது என்ன சாதாரண காரியமா? ஒரு மனிதனால் இயலுமா? அதுவும் தன்னால்?

 "மன்னா! இது மனிதனுக்கு அப்பாற்ப்பட்ட விடயம். இந்த புனித காரியத்துக்கு தேவையான ஆற்றல் என்னிடம் இல்லை!அறியாமை இருளில் இன்னும் நான் உள்ளேன்!"

யார் "என்னால் முடியாது" எனச் சொல்கிறாரோ , அவரால்தான் முடியும் என மன்னனுக்குத் தெரியாதா? "அதெல்லாம் எனக்குத் தெரியாது. நீர்தான் செய்யவேண்டும்! இது அரசகட்டளை!"  மீற முடியாதே!

" மன்னா! சரி, ஆனால் ஒரு நிபந்தனை. இந்த நூல் எழுதுகிற பொறுப்பை நான் ஏற்றுக்கொள்ளவேண்டுமென்றால், நான் முதன்மந்திரிப் பதவியை உடனே ராஜினாமா செய்ய வேண்டியிருக்கும்!"

அந்த நிமிடமே அவன் கண்ணுக்கு அவர் ஒரு ஞானியாகக் காட்சி அளிக்க, அவர் நிபந்தனைக்கு ஒத்துக்கொள்ளும் விதமாக, அவரை விழுந்து கும்பிட்டான்.

சேக்கிழார் புறப்பட்டார். இந்நூல் பற்றி செய்தி சேகரிக்க எங்கெங்கு செல்வது? யார் யாரைக் கேட்பது?

பார்த்தார். தயங்கவே இல்லை. "இது என் வேலை இல்லை ஈசனின் கட்டளை. அவனே வழு நடத்துவான். இப்பணியை செவ்வனே செய்விப்பான் சிற்றம்பலத்தான்." மனதில் தெளிவு உடனே பிறந்தது

நேராகத்  தில்லை சென்றார்.

"அய்யா! இக்காவியத்தை இயற்றப்போவது நான் இல்லை. இது எனக்கு அப்பாற்பட்டது. இது நீயே இயற்ற வேண்டும். இதற்கு ஏற்ற வார்த்தைகளை நீயே எனக்கு அளிக்க வேண்டும்! இந்தப் பிரபஞ்சத்திலே உள்ள உந்தன் ஓசையை எனக்குள்ளே நீயே புகுத்த வேண்டும்."

நடராஜரைத் தழுவினார். தன்னையே மறந்தார். உலகை மறந்தார். ஊணுறக்கம் துறந்தார். எத்தனை காலம் போனதோ?

தீர்க்கமான ஒரு அசரீரி ..    " உலகெலாம்......  "

ஒரு வார்த்தை .... ஒரே ஒரு வார்த்தை...   சிக்கெனப் பிடித்துக்கொண்டார் .....

"உலகெலாம் உணர்ந் தோதற் கரியவன்;
நிலவு லாவிய நீர்மலி வேணியன்,
அலகில் சோதியன் அம்பலத்தாடுவான்;
மலர் சிலம்படி வாழ்த்தி வணங்குவாம்."

சேக்கிழார் அருளிய திருத்தொண்டர் புராணம் என்ற பெரிய புராணம்...

காலத்தைக் கடந்த காவியம், அங்கு  உருவாயிற்று


- D -



















 

अंदाज़ न बदला

अलफ़ाज़
आवाज़
लिफ़ाज़ - respect
अंदाज़ न बदला
रियाज़
आग़ाज़ - beginning
फ़राज़ - height
परवाज़ - rising
नाराज़
नमाज़
शाबाज़ - handsome
नवाज़ - cherishing

ललित राग

तुम जुदा  हो, पर तेरी यादों को मिटाना नहीं है
जल्दी लौटो, मेरी ज़िन्दगी का कुछ टिकाना नहीं है।

अरमानों के दिये मेरे आँगन में जल रहे हैं
अब ख़ामोखा हवाओं को बुलाना नहीं है।

मेरी मुहब्बत की गहराई का महसूस है तुम्हें
मजनू बनके मुझे ज़माने को दिखाना नहीं है।

यह छुपा-छुपी ख़ेल कुछ ज़्यादा ही हो गया है
खुद को किसी और के आँचल में छुपाना नहीं है।

जल्दी बाहों में आ जाओ, ललित राग बज चुका है
सजाया हुआ सेज में मुझे तन्हाई को बिठाना नहीं है।

 
ललित राग - A late night Raga that is usually sung well past midnight

नहीं समझता हूँ

हलके से बोलके देखो - इशारों को नहीं समझता हूँ

इश्क़ को बताकर देखो - नज़ारों को नहीं समझता हूँ। 

ज़िन्दगी के तूफानों से सख़्त तना हुआ हूँ, यारों  

आँधियों को आज़माकर देखो - बहारों को नहीं समझता हूँ।

वक़्त ज़वाल का है, और धुंदला रास्ता दिखता नहीं  

बत्ती की सख़-ज़रुरत है - सितारों को नहीं समझता हूँ।

महफ़िल में भी मुझ जैसा कोई नहीं मिला, राशिद 

मुझे तनहा ही छोड़ दो - सहारों को नहीं समझता हूँ।

न जाने क्यूँ दुश्मनों का क़ब्ज़ा भी प्यारा लगता है 

हमदर्दी नहीं मिलेगा मुझे - हमारों को नहीं समझता हूँ।

बूंध-ए-अश्क़

उसकी आँखों का जाम हमें शराबी बना दिया
रफ्ता रफ्ता मुझे मरीज़-ए-इश्क़ बना दिया।

निगाहों को भी क़ाफी ताक़त होती है ज़रूर
इस बेकार दिल-ए-कोयल को तनिष्क़ बना दिया।

मेरी ही आशिक़ी पर काफी नाज़ था, कल तक
बड़े बड़े चश्मों ने मुझे कनिष्क़ बना दिया।

ज़ंजीर से भी ज़्यादा मज़बूत है उसकी आँचल
लेहराते हुए मुझे ग़ुलाम-ए-इश्क़ बना दिया।

ज़ख़्मी दिल पत्थर बनकर ज़माना हो गया था
इस पत्थर को मोम उसकी बूंध-ए-अश्क़ बना दिया।

सुहानी हयात

ख्वाब में तुम्हारे साथ एक सुहानी हयात है
जहां भी मोडूं , फरहात ही फरहात है।

मेरी आँखें जलदी में कहीं खोलना नहीं
बर्फ के अंदर आग, ऐसी मेरी हालात है।

दो दिलों का मिलन हो रहा है यहां - चलो,
हात मिलाकर नाचें, खुशियों की बारात है।

एक हज़ार अमावस हमें देखना बाक़ी है
जल्दी करो जानम, अब फेरे सिर्फ सात हैं।


हयात - Life
फरहात - Happiness
अमावस- Full moon

मुक़म्मलों

अक़्सर मुक़म्मलों के कोई साथ नहीं है
मेहनत करनेवालों को दिन-रात नहीं है।

आलसी क्या जाने, सफ़लता कितना मीठा है
मंज़िल तक पहुँचने का उसकी औक़ात नहीं है।

क़िस्मत को जानने के लिए लखीरें मत देखो
तक़दीर उनका भी बनता है, जिनको हाथ नहीं है।

राह-ए-ख़ुदा पर चलता हूँ, कुछ फ़िक्र नहीं है
हौसला जो रखता है उकसी ऐतियात नहीं है।

घोड़े के इंतज़ार में वक़्त मत  गवाओ, अंजुम
कुछ ऐसे भी निक्काह हैं, जिनमे बारात नहीं है।


मुक़म्मलों  - Achievers
लखीरें - line streaks in one's hands, used in palmistry
राह-ए-ख़ुदा - the guidance/ path of God
ऐतियात . - Caution/ precaution

मुझे भुला दो

नींद की तक़्ती अब मुझे खिला दो
मदहोश के गहरे समंदर में डुबा दो।

ज़िन्दगी न जीने देता है, या फिर मरने
यार, तुम भी हस्ते हस्ते मुझे रुला दो।

अधूरे अरमानें बेचैन भटक रहे हैं
उनको अपनी आँचल में लेके सुला दो।

तेरी तलाश में तेरे ही अंदर मैं गायब हूँ
बस, दिल की गेहरों से मुझे बुला दो।